Aan het begin van de twintigste eeuw schreef de Franse impressionist Maurice Ravel zijn ‘Miroirs’, vijf karakterstukken voor piano. Elk stuk, opgedragen aan één van de leden van de controversiële kunstenaarscollectief ’Les Apaches’, is een beklijvend beeld, gereflecteerd door Ravels artistieke persoonlijkheid. In ‘Spiegel van Spiegels’ vertolkt Julien Libeer Ravels de vijf portretten op piano, terwijl SPECTRA ze reflecteert in evenveel parels uit een recent verleden.
Kaija Saariaho’s ‘Sept Papillons’ verdrijft de duistere sfeer van de nachtvlinders uit ‘Noctuelles’. De verdwaalde vogels in een somber woud onder een drukkende zomerhitte in ‘Oiseaux Tristes’ zetten hun lied verder in ‘The Birds in Warped Time II’ van Somei Satoh. Ook ‘Une Barque sur l’Océan’ vaart na ongeveer een eeuw bevreemdend verder in Murails ‘La barque Mystique’. De opzwepende Spaanse ritmes uit het ochtendlied van de nar (‘Alborada del Gracioso’) verstommen aan de rand van de nacht in Sciarrino’s ‘Ai limite della notte’ terwijl het Parijse klokkengelui op volle middag in ‘La vallée des cloches’ langzaamaan uitsterft in het mystiek ritueel van ‘Lettre Soufie: Sh(în)’ van Jean-Luc Fafchamps.
In totaal dus tien sublieme en intense klankschilderingen, spiegels van spiegels van hun tijd.
