Ontdek hier de wandeling van Hendrik Lasure. Ga je alleen op pad? Bring your headphones! Hendrik maakte voor deze gelegenheid ook een playlist en zorgde voor een 'perfect pairing': de omgeving en de playlist gaan hand in hand.
We ontmoeten Hendrik op de parking van Manège Alberdienst aan Linkeroever, van waar je gemakkelijk het Sint-Annabos kan betreden. Het bos is een parel van de stad Antwerpen, maar weinig bekend bij mensen die niet uit de stad komen. Het bos ligt op minder dan drie kilometer van de grote markt, is 96 hectare groot, herbergt onder meer een vijftal roofvogelsoorten en is een pleisterplaats voor spechten. Het vormt een belangrijke buffer voor geluidsoverlast en fijnstof tussen de ring, de industrie en woonkernen. Dit bos kan gezien worden als de linkerlong van de stad Antwerpen; een rechterlong heeft Antwerpen niet.
Weetje: waar nu het St-Annabos staat werd in 1945 door de Amerikanen een transitkamp gebouwd. Tot 1946 verbleven er Amerikaanse soldaten die net van het front terugkeerden en Duitse krijgsgevangenen. Toen het kamp werd afgebroken werd het terrein gebulldozerd, maar de wegen die nu nog door het St-Annabos lopen zijn eigenlijk nog altijd de wegen van Camp Top Hat. Ook een waterput van het kamp is een zeldzaam overblijfsel uit die tijd.
''Het was de bedoeling om dieper in het bos te gaan, maar het is tegenwoordig deels afgezet'', onze wandeling werd dus door omstandigheden deels ingekort. Het werd de kortste van onze reeks Wilde Wandelingen, maar gaat desalniettemin gepaard met een playlist die nauwkeurig is opgesteld. Eentje die ons verraste, want voor een eind jaren '90 geboren millenial bulkt de lijst van de nostalgie en het experiment. In het lichaam van de jonge jazzwolf schuilt zowaar een oude ziel. Hoe kan het ook anders als een playlist begint met een bijna tien minuten durend Sonic Youth nummer? ''Voor mij een recente ontdekking'' zegt Hendrik, maar de band rond Thurston Moore bleef plakken. Met het nieuws dat Thurston enkele jaren geleden ons eigen Sonic City festival cureerde, scoorden we dan meteen ook een puntje.
Verder in de playlist? Eeuwige klassiekers als PJ Harvey, maar dan beperkt tot twee nummers uit haar album 'White Chalk'. "Eigenlijk luister ik zelf bijna nooit naar playlists. Ik ben nog een van die mensen die albums op z'n geheel beluistert. Een album vertelt een verhaal, en toont hoe of waar een muzikant zich positioneert in de tijd. Een album is letterlijk en figuurlijk een momentopname. Ik vind het altijd moeilijk om nummers weg te denken van dat geheel.''
Naast Sonic Youth en PJ Harvey vinden jullie ook Burial, Sun Kil Moon, maar evengoed Talawit Timbouctou ('Takamba', de traditionele muziek uit het noorden van Mali) en avant-garde componist William Basinski. Needless to say dat de playlist even eclectisch is als zijn maker, en beiden zeker het ontdekken waard.
