Sinds een Hongaarse concertorganisator hen aan elkaar voorstelde, klikt het muzikaal wonderwel tussen de Brusselse pianist Matthieu Idmtal en de Amerikaanse violiste Marley Erickson. Erickson is amper 18 jaar maar kan nu al rekenen op een indrukwekkend palmares. Ook Matthieu Idmtal groeide in geen tijd uit tot een vaste waarde op de binnen- en buitenlandse podia. Geïnspireerd door een oudere generatie pianisten als Friedman, Rachmanninoff en Ginzburg streeft hij naar poëtisch pianospel dat een verhaal vertelt.

Ook Marley Erickson wordt ondanks haar jeugdige leeftijd omschreven als een “old soul”. Beide muzikanten voelen zich het beste thuis in het romantische repertoire. Die gedeelde passie vertaalt zich in een programma dat de 19e en 20e eeuw doorkruist en je meeneemt op een tijdreis door de romantiek en het impressionisme.

Ze openen hun recital met het bij violisten populaire werk Chaconne in g mineur. Dit wordt toegeschreven aan de barokke componist Thomasso Antonio Vitali, maar leunt met zijn veelvuldige modulaties stilistisch veel dichter aan bij de romantiek. Wolfgang Amadeus Mozart schreef zijn Vioolsonate in mi klein (KV 304) in de periode dat zijn moeder op sterven lag. Zijn verdriet is duidelijk te horen. Vervolgens nemen Idmtal en Erickson je mee naar de diepe gevoelswereld van volbloedromanticus Edvard Grieg met diens tweede Vioolsonate . De reis eindigt met het virtuoze Polonaise Brillante van Wienawski, waar Erickson en Idmtal hun instrumenten een laatste keer in dialoog laten treden. Dit recital is een heerlijk intermezzo tijdens je (werk)dag.